STARY SĄCZ

Kościół św. Elżbiety

Obecna świątynia została wzniesiona na przełomie XIV i XV wieku Następnie w 1644 roku została zniszczona podczas pożaru i odbudowana do 1649 roku w dużej mierze dzięki staraniom ksieni klarysek Anny Lipskiej.
 
W 1686 roku została wzniesiona lub odbudowana wieża, w XVII wieku zostały dobudowane również kaplice z lewej i prawej strony nawy. W 1795 roku podczas pożaru uszkodzone zostały wieża oraz dachy. W latach 1829-42 świątynia została gruntownie odnowiona.
Jest to budowla gotycka, częściowo przebudowana w czasie baroku. Jest to świątynia murowana, wzniesiona z kamienia i cegły. Kościół posiada jedną nawę z węższym prezbiterium, zamkniętym trójbocznie, przy którym od strony północnej jest umieszczona zakrystia z dawnym skarbcem znajdującym się na piętrze a od strony południowej znajduje się nowsza przybudówka pochodząca z 1930 roku, będąca przedsionkiem. Z lewej i prawej strony nawy są dobudowane dwie analogiczne czworokątne kaplice. Przy nawie z przodu znajduje się masywna wieża rozdzielona gzymsami na pięć kondygnacji, nakryta podwójnym baniastym dachem hełmowym z latarnią. Ściany na zewnątrz opięte są uskokowymi szkarpami.
 
Okna w prezbiterium są ostrołukowe, w jednym można zobaczyć częściowo zachowany oryginalny maswerk. Nawa i prezbiterium są nakryte dachami dwuspadowymi, rozdzielonymi trójkątnym szczytem, przechodzącym w czworokątną wieżyczkę na sygnaturkę, nakrytą daszkiem namiotowym.
 
Przybudówki nakryte są dachami pulpitowymi. Prezbiterium i nawę nakrywają sklepienia kolebkowo-krzyżowe z dekoracyjnymi żebrami i zwornikami stiukowymi. W prezbiterium znajdują się spływy sklepień podparte filarami i arkadami przyściennymi, również kaplice nakryte są sklepieniami kolebkowo-krzyżowymi. Portal południowy prowadzący do prezbiterium jest gotycki, ostrołukowy i pochodzi z przełomu XIV i XV wieku, portal w wieży prowadzący na chór muzyczny, jest renesansowy i pochodzi z XVII wieku, zachował się częściowo. Pozostałe portale reprezentują styl barokowy: główny pochodzi z 1622 roku i jest ozdobiony płaskorzeźbą św. Trójcy w nadprożu; do zakrystii od strony wschodniej pochodzi z XVII wieku oraz z prezbiterium do zakrystii, marmurowy pochodzi z 1723 roku i jest ozdobiony tablicą w nadprożu, dotyczącą fundacji przez proboszcza Andrzeja Tatarowicza.
 
Polichromia w prezbiterium i na sklepieniu nawy głównej o charakterze figuralnym oraz dekoracyjnym pochodzi z 2. połowy XVIII wieku i jest zachowana we fragmentach. Została odsłonięta i poddana konserwacji w latach 1961-62 pod kierownictwem Józefa Dutkiewicza. W kaplicy południowej znajduje się polichromia w stylu rokokowym, pochodząca z 2. połowy XIX wieku
 
 
Fot. Dariusz Ptak

Zabytki

Aktualności

BIENNALE VIA CARPATIA. Salon młodej sztuki Nowej Europy

Nazwa VIA CARPATIA definiuje zasięg geograficzny biennale, ograniczony do kilkudziesięciu europejskich regionów położonych wzdłuż realnej i metaforycznej drogi biegnącej od Kłajpedy nad Bałtykiem po Saloniki

Scena teatralna przy Sokole w Starym Sączu

„Trzy światy-ich biuro” – 28.11.2023 r. godz. 17:00 „My i krasnoludki” – 07.12.2023 r. godz. 17:00 „Wielka zagadka misia uszatka” – 06.12.2023 r. godz. 17:00

5 Sącz Jazz Festiwal

5 Sącz Jazz Festiwal Stary Sącz Sącz Jazz Festival to Twój festiwal jazzowy! Kochasz Jazz, kameralne koncerty na żywo, spotkania z muzykami? Mamy Coś Dla

Skip to content